Jeśli wnosi się do życia erotycznego „fetyszystyczne urozmaicenia”, a nie warunkuje się nimi życia seksualnego, mogą one pomagać przełamywać w związku rutynę, wnieść urozmaicenie, świeżość, pikanterię, czy odrobinę szaleństwa.
Z punktu widzenia seksuologa.
Fetyszyzm polega na uzyskiwaniu rozkoszy seksualnej głównie lub wyłącznie w wyniku kontaktu z obiektem pobudzającym – fetyszem. Fetyszyzm to rodzaj parafilii seksualnej.
Parafilia seksualna dawniej nazywana była dewiacją seksualną, zboczeniem seksualnym, perwersją seksualną.
Jest ona zaburzeniem na tle seksualnym, w którym podniecenie seksualne i osiągnięcie rozkoszy seksualnej uzależnione jest od pojawienia się określonych, specyficznych obiektów (w tym osób), sytuacji czy rytuałów.
Inność w seksuologii, to sposób postrzegania, konstruowania lub interpretowania. Posiadanie fetyszu nie jest złe, jeśli:
- korzystają z niego osoby dorosłe i dojrzałe, z ukształtowaną właściwie seksualnością, robiące to świadomie i z umiarem
- jeśli nikt nie jest podczas czynności fetyszystycznej do niczego przymuszany
- jeśli jest wyrażona świadoma zgoda osób, których dotyczy
- jeśli nie prowadzi do cierpienia lub poniżenia
- jeżeli nie jest jedynym lub preferowanym sposobem osiągania satysfakcji seksualnej
- jeśli fetysz nie powoduje narażenia czy przekroczenia norm prawnych
- jeśli realizowanie zachowań fetyszystycznych nie powoduje pogorszenia w społecznej, zarobkowej lub innej ważnej dziedzinie funkcjonowania
- jeśli aktywność związana z fetyszem nie powoduje klinicznie znaczącej przykrości dla zdrowia
- nie powoduje trwałych uszkodzeń na zdrowiu
- nie zagraża życiu
Jeżeli dochodzi do złamania którejś z powyższych norm i zasad należy bezzwłocznie zgłosić się o pomoc do specjalisty seksuologa, terapeuty lub lekarza psychiatry.
Problem może wystąpić również, gdy fetysz jest nieszkodliwy, ale z jakiegoś względu społecznie nieakceptowany. Jeżeli pojawiają się wątpliwości czy rozterki dotyczące tego, czy spełniać własne potrzeby erotyczne, czy wyrzec się ich po to, by pozostać w zgodzie z ogólnie przyjętymi normami społecznymi czy oczekiwaniami partnera lub nie narażać się na stygmatyzację, należy skorzystać z konsultacji i wsparcia seksuologa czy terapeuty. Wspólnie znaleźć najlepsze rozwiązania.
Odpowiednia pomoc i wsparcie pomoże uniknąć rozdarcia wewnętrznego i frustracji, które mogą prowadzić do zaburzeń psychicznych, zaburzeń zachowania a nawet zaburzeń osobowości.
Jeśli odczuwa się obniżony nastrój, cierpienie czy frustrację z powodu wyrzekania się swoich fetyszy, należy skorzystać z pomocy seksuologa. Wspólnie podjęte zostaną dalsze, odpowiednie kroki w postaci terapii, leczenia lub oswojenia fetyszystycznych demonów.
Skąd się biorą fetysze?
Rozpoznawania cech seksualnych uczymy się całe życie. Najczęściej w okresie dojrzewania, a bywa, że już w okresie dzieciństwa.
Klasyczne warunkowanie to skojarzenie określonego bodźca, czynnika lub przedmiotu z podnieceniem seksualnym. Powtarzanie utrwala nawyk łączony się z przyjemnością seksualną i może rozwinąć fetysz. W tym przypadku fetyszyzm jest reakcją na określone czynniki, które wywołały związek między podnieceniem (często i orgazmem) a obiektem, poprzez jego utrwalanie. W ten sposób stają się częścią życia seksualnego dorosłego człowieka, a czasem bodźcem dominującym i eliminującym pozostałe.
Inną możliwością jest wczesne skojarzenie określonego bodźca z obiektem seksualnym. Pierwsze przeżycia podniecenia i orgazmu będą tak silne, że mogą skutkować niechęcią do kolejnych poszukiwań (np.: nawiązywanie związków partnerskich) lub je determinować. W tym przypadku najczęściej preferencje seksualne są bezosobowe, bo dotyczą np. bielizny czy obuwia.
Fetysz rozpoznajemy gdy:
- Pojawiają się przez przynajmniej sześć miesięcy, powracające, silnie podniecające fantazje seksualne, impulsy lub zachowania, dotyczące wykorzystania obiektów nieożywionych i żywych.
- Fantazje, impulsy lub zachowania powodują klinicznie znaczący dyskomfort lub upośledzenie w społecznym, zawodowym lub innym obszarze funkcjonowania.
Doświadczony seksuolog czy terapeuta pomoże zrozumieć mechanizm działania fetyszu i poznać jego źródło, co może okazać się pomocne w ograniczeniu wpływu danego przedmiotu lub sytuacji na życie seksualne.
Najskuteczniejszą metodą radzenia sobie z problemami generowanymi przez posiadanie fetyszu jest terapia seksualna.
