W najpierwotniejszym znaczeniu termin tabu oznaczał elementy i czynności zakazane ale i te święte.
Tabu wyznaczane jest przez głębokie i fundamentalne zakazy kulturowe, których łamanie odbierane jest jako zamach na całą strukturę kultury i jako zagrożenie dla społeczeństwa.
Kobiece tabu
Od tysięcy lat pozycja społeczna kobiet, a co za tym idzie, ich seksualność były kształtowane przez dominujący w większości społeczeństw i kultur patriarchat. W takich warunkach seksualność kobiet nie mogła się należycie rozwijać ani manifestować.
Kobieca seksualność stanowiła tabu a sama kobieta nie mogła realizować swoich potrzeb i w tym zakresie wyrażać własnych oczekiwań lub preferencji. Musiała dostosować wszelkie reakcje seksualne do upodobań i życzeń mężczyzn. Kobietom nie wolno było okazywać rozczarowania ani innych negatywnych odczuć związanych z mężczyzną a tym bardziej z aktywnością erotyczną.
Funkcjonujące w danej społeczności tabu seksualne jest zwykle głęboko wpajane w trakcie procesu wychowawczego. Zjawisko to w różnej postaci występuje również w społeczeństwach rozwiniętych i złożonych. Tak naprawdę dopiero w XXI wieku rewolucja seksualna dała kobietom prawo do łamania tabu seksualnego i eksplorowania własnej seksualności.
Tabu dotyczące sfery seksualnej kobiet do niedawna zabraniało głośno mówić, pisać, a nawet myśleć i zauważać sprawy związane z potrzebami kobiet.
Dziś coraz więcej kobiet przyznaje sobie prawo i znajduje odwagę, by poszukiwać własnej drogi spełnienia w życiu osobistym i decydować, jakie miejsce zajmą w nim miłość i seksualność, jak mogą się manifestować i realizować.
Seksualność kobiet zaczyna opuszczać strefę tabu, zaczyna należeć do nich samych. Kobiety same zaczynają decydować o formach, intensywności wyrażania i sposobach realizacji siebie. Coraz więcej kobiet zaczyna przyznawać sobie prawo do otwartego, odważnego podążania za swoimi potrzebami.
W aspekcie seksualnym funkcja tabu pozornie gwarantuje ciągłość i integralność kultury, a tym samym fałszywie określa ryzyko i zagrożenie biologicznego trwania grupy.
Dalsza ewolucja danej kultury powoduje zmiany konfiguracji, przeniesienie akcentów.
Wyraźnie możemy dostrzec jak na przestrzeni wieków u mężczyzn przejawiała się swoista antynomia w podejściu do seksualności kobiet. Sprzeczność polegała na tym, że z jednej strony kobiety o dużym temperamencie i reaktywności seksualnej pociągały ich, a z drugiej – wzbudzały w nich strach. W następstwie lęku o własną sprawność seksualną, a także ze względu na zagrożenie ciążą, której sprawcą mógłby być lepszy, sprawniejszy, bardziej wydolny kochanek, mężczyźni starali się kontrolować i ograniczać seksualność kobiet oraz modelować ją według własnego uznania.
Tabu w formie niejawnej występuje często w społecznościach współczesnych nawet w krajach wysokorozwiniętych. Wydaje się stałym składnikiem ludzkiej kultury.
Choć w dzisiejszym świecie każda kobieta ma prawo zadecydować, jak będzie manifestowała swoją seksualność, to jednak nie każda, w obliczu oceny społecznej, ma odwagę z niego korzystać.Co gorsze, mało która kobieta wie, jak z tego prawa korzystać. Dla wielu kobiet, wyrażanie wprost swoich potrzeb w tej sferze wciąż jest trudne z powodu głęboko zakorzenionego przekonania, że naraża je to na stygmatyzację. Manifestowanie kobiecej seksualności nadal pozostaje niejednokrotnie elementem i czynnością społecznie źle ocenianą a nawet zakazaną.
Tabu niejawne ma często tak niejednoznaczny a jednocześnie niezwykle silny charakter, że osoby poddane jego działaniu (np.:poprzez wychowanie, przekazy przekonań) nie mają w ogóle świadomości jego istnienia i poddają się jego działaniu całkowicie bezwiednie.
Tak wychowani, akceptują obyczaje całym swym jestestwem. Interioryzują je. Tabu niejawne niema zwykle takiego charakteru absolutnego jak tabu jawne, powoduje jednak bardzo często całkowite zaślepienie danej społeczności uniemożliwiające skuteczne rozwiązanie danego problemu.
Detabulizacja opisuje sytuację, w której dochodzi do łamania lub przekraczania obszarów objętych tabu. Do łamania tabu może dochodzić bez intencji zniesienia go.Celem pozostaje jedynie wzbudzenie silnych emocji u odbiorcy. Łamanie tabu w intencji dążyć może również do zniesienia, unieważnienia lub neutralizacji tabularyzacji.
Nadeszedła era detabularyzacji kobiecej seksualności. Czas uświadomić kobietom, że akceptowanie swojej seksualności, to akceptowanie samej siebie we wszystkich wymiarach osobowości.
