W seksie można wszystko, ale bezwzględnie z zachowaniem 5 nienaruszalnych warunków, norm, którymi są: obustronna dojrzałość, akceptacja, przyjemność, nie szkodzenie zdrowiu partnerów i innym ludziom.
Wszystko można, byle z wolna i z ostrożna…
W odróżnieniu normy od patologii pomagają następujące wyznaczniki, traktowane jako wielkości ciągłe, z płynnymi granicami. W przedstawieniu normy pomaga przeciwstawienie jej temu, co nienormalne, tworząc w ten sposób eufemistyczny sposób ujęcia tego, co dobre i złe.
Inność w seksuologii, to sposób postrzegania, konstruowania lub interpretowania zdarzeń wyznaczających granice normalnych zachowań seksualnych.
Ponieważ nie da się określić ich jednoznacznie, analizuje się każdy przypadek pod kątem szeregu wyznaczników.
- dojrzałość ( biologiczna, społeczna, psychologiczna)
←→ niedojrzałość seksualna,
- obustronna akceptacja zachowań seksualnych
←→ brak obustronnej akceptacji,
- dążenie do obustronnego zaspokojenia
←→ brak dążenia do zaspokojenia partnerów,
- nie szkodzenie zdrowiu partnerów
←→ zagrożenie zdrowia,
- nienaruszanie norm społecznych (nieszkodzenie innym ludziom)
←→ wykroczenie poza normy społeczne.
5 nienaruszalnych wyznaczników
1.Dojrzałość ( biologiczna i psychiczna )
Ma przeciwdziałać podejmowaniu kontaktów seksualnych osób dorosłych z dziećmi, które nie mają całkowitej suwerenności oraz nie mają dostatecznego rozeznania, co do istoty tych kontaktów oraz ich konsekwencji, a także potrzeby ich utrzymywania.
Warunek dojrzałości ma również na celu ograniczenie kontaktów seksualnych do osób mogących stworzyć układ na zasadach partnerskich, a nie zależności.
Dojrzałość pozwala na pełną świadomość i gotowość na seksualne zachowania, czyny i konsekwencje. Pozwala również uniknąć niepożądanych konsekwencji tych kontaktów (ciąża, choroby przenoszone drogą płciową ).
Problematyczne są: rozbieżność między dojrzałością biologiczną a społeczną i psychiczną (intelektualną i emocjonalną), kto ma je oceniać, niemożność spełnienia warunku przez nastoletnią młodzież (nie sposób ich zachowań seksualnych kwalifikować jako patologiczne, mimo niedojrzałości).
2.Obustronna akceptacja
Warunek obustronnej akceptacji, a więc dobrowolności, ma na celu wykluczenie kontaktów seksualnych wymuszonych siłą lub podstępem, zależnością społeczną, wyzyskiem krytycznej sytuacji.
Problematyczne jest: czy można uznać za normę akceptację wynikającą z powodów poza seksualnych np. materialnych, czy lęku przed utratą partnera.
3.Dążenie do obustronnej rozkoszy
Warunek dążenia do obustronnej rozkoszy ma na celu wykluczenie kontaktów seksualnych, w których jeden z partnerów dąży wyłącznie do własnej rozkoszy, traktując drugiego instrumentalnie.
Problematyczne są: czy mieści się w normie osiąganie satysfakcji z dawania rozkoszy drugiemu, przy braku rozkoszy własnej, czy jest traktowaniem instrumentalnym „podstawianie w wyobraźni” innego partnera, rozkosz związana z poczuciem winy.
4.Nie szkodzenie zdrowiu
Warunek nieszkodzenia zdrowiu ma na celu wykluczenie zachowań seksualnych, szkodliwych dla zdrowia partnerów (np. pozostawiające trwałe ślady na ciele, niektóre zachowania sadomasochistyczne)
5.Nie szkodzenie innym ludziom (nie naruszanie norm społecznych)
Warunek nie naruszania norm społecznych może powodować duże trudności przy ocenie określonych zachowań seksualnych, jako mieszczących się w normie lub poza nią wykraczających. Potępianie pewnych zachowań seksualnych przez obyczajowość, moralność , a nawet prawo, nie oznacza jeszcze, że należy je zaliczyć do patologii społecznych.
Tak zwana norma
Kwalifikacja pewnych zachowań seksualnych jako patologicznych społecznie (wykraczających poza normę tolerowaną), nie jest równoznaczna z kwalifikacją ich jako patologicznych w sensie klinicznym.
Na współczesne pojęcie inności i normy w seksuologii zasadniczy wpływ wywarły trzy, o różnym pochodzeniu, koncepcje normy:
- Norma statystyczna w seksuologii to zachowania i praktyki seksualne najbardziej powszechne w danej populacji.
- Kliniczna norma seksualna to nie tylko zdolność do reprodukcji oraz brak dysfunkcji seksualnych, lecz wzbogacanie swego rozwoju i swej osobowości w oparciu o elementy hedonistyczne i więziotwórcze, w postaci autentycznej komunikacji i głębokiej więzi emocjonalnej z innym człowiekiem.
Obejmuje ona trzy kategorie:
- Norma optymalna – zachowania i praktyki seksualne najbardziej pożądane indywidualnie i społecznie.
- Norma akceptowana – zachowania i praktyki seksualne nieoptymalne, ale nie utrudniające rozwoju osobowego i nawiązywania głębokiej więzi międzyludzkiej (np. masturbacja, kontakty oralno- genitalne, analne).
- Norma tolerowana – zachowania i praktyki seksualne ograniczające możliwość nawiązanie głębokiej więzi międzyludzkiej, bądź utrudniające dobór potencjalnego partnera. Aby zaliczyć konkretne zachowanie do normy tolerowanej należy wziąć pod uwagę kontekst osobowościowy, partnerski i sytuacyjny.
Norma funkcjonalna zostaje wypełniona, jeśli nie zostaje naruszone żadne z kryteriów funkcji osobistej i funkcji społecznej zachowania seksualnego.
Norma indywidualna dotyczy:
- kręgu kulturowego
- ogólnej wydolności jednostki czyli temperamentu
- ilościowego i jakościowego odniesienia do całokształtu zachowań
- odniesienia do innych aktywności, np. zawodowej czy estetycznej,
- proporcji bądź dysproporcji seksualność-osobowość
Z punktu widzenia seksuologa dla zachowania zadowolenia i szczęścia w związku nadrzędne jest ustalenie i zachowanie normy partnerskiej.
Norma partnerska wiąże się ze stopniem w jakim dany związek zaspokaja potrzeby partnerów. Za normalny zostanie więc w tym kontekście uznany związek sado-masochistyczny lub ekshibicjonistyczno-voyeurystyczny.
Inne upodobania seksualne … często mylone są z nienormalnością a nawet z dewiacją.
Inność. Upodobania seksualne podlegają ciągłym zmianom i normalizacji. Niektóre zachowania w przeszłości uznawane za odmienne a nawet patologiczne, aktualnie określa się jako w pełni normalne. Wykreślono je z klasyfikacji chorób oraz zaburzeń psychicznych. Straciły one już nawet miano inności.
Przykładem może być homoseksualizm i biseksualizm, czyli akceptowane i wciąż nieakceptowane przez część społeczeństwa orientacje seksualne.
Kiedyś uznawane były nawet za dewiację. Jak wiadomo, nie mają one nic wspólnego z nienormalnością czy dewiacjami, ale osoby o orientacji seksualnej homo czy bi seksualnej mogą równie często dopuszczać się czynów nieakceptowanych i zabronionych, jak osoby heteroseksualne.
W tym miejscu warto również podkreślić, że seks z tą samą płcią nie musi świadczyć o homoseksualizmie czy biseksualizmie, a jedynie o eksperymentowaniu seksualnym z tą samą płcią albo też o formach urozmaicenia swojego życia seksualnego. Można inaczej, można i tak.
Kolejnym przykładem, do niedawna uznawanym niemal za dewiację seksualną, było korzystanie z gadżetów erotycznych oraz różnych akcesoriów. Współcześnie coraz częściej i chętniej stosuje się je w celu urozmaicenia życia seksualnego.
Innym przykładem może być seks w miejscach publicznych.Choć wciąż nie jest akceptowany społecznie, to jednak już nie jest zaliczane do dewiacji seksualnych.O ile nie jest powodem zgorszenia czy naruszenia komfortu czy dobra innych osób, seks w lesie, na łące, w morzy, na ławce, w parku czy w windzie, przestaje być czymś oryginalnym, choć wciąż pozostaje potwierdzeniem na to, że można inaczej.
Seks jest tematem tabu.O seksie zaczynamy rozmawiać, jednak nadal jest to rozmowa pełna skrępowania oraz powielania mitów i stereotypów, które bywają krzywdzące i mogą spowodować poważne problemy nie tylko, jeśli chodzi o osoby, które mają inne upodobania, preferencje seksualne czy różne potrzeby seksualne.
Brak edukacji oraz wiedzy na temat tego, jak daleko można inaczej, norm seksualnych, dewiacji, dysfunkcji seksualnych oraz zaburzeń psychoseksualnych może spowodować, że nawet niegroźne i w pełni normalne upodobania seksualne stanowią powód do stygmatyzacji, napiętnowania i wykluczenia społecznego.
W dobie dostępu do informacji w XXI wieku, nadal błędnie postrzega się seksualną niestandardowość, normy seksualne i dysfunkcje seksualne. Bywa, że dorabiana jest błędna ideologia i zagrożenia, które nie mają miejsca.
Jest to poważny problem, bo zdecydowana większość różnych upodobań seksualnych wpisuje się w ramy normalnych zachowań, które nie powinny nikogo zaskakiwać czy gorszyć.
Niestety, wciąż w seksie inność mylona jest z nienormalnością, głównie z dwóch powodów. Pierwszym jest niewiedza oraz przekonanie, że wszystko, co jest inne, musi być złe, nienormalne. Drugim powodem są pobudki ideologiczne oraz chęć zdyskredytowania osób „innych” pod względem upodobań seksualnych, która może wiązać się z wyznawaną religią, poglądami politycznymi oraz zwykłą niechęcią i niewiedzą.
Granica pomiędzy indywidualnymi upodobaniami seksualnymi i nienormalnością, a nawet dewiacjami może być niestety dość cienka, ale nie oznacza to, że osoby posiadające inne preferencje seksualne lub realizujące ponadstandardowe lub wyszukane sposoby doświadczania seksualności, powinny być zaliczane do grupy osób stygmatyzowanych czy źle ocenianych.
Bezcenna pozostaje oryginalność i odwaga również i w sprawach seksualnych.
Szukajmy różnych sposobów na urozmaicanie swojego życia seksualnego.
Rutyna i nuda jest wrogiem seksu.
