Bądź świadomy, że w Twojej komunikacji partnerskiej dzieje się coś nieprawidłowego, jeśli występuje:
1. Próba zaprzeczenia, że komunikacja ma miejsce
Dotyczy to zarówno komunikacji treściowej jak i tej relacyjnej. Partnerzy często zaprzeczają, że kierowali do siebie komunikaty, reagowali mimiką czy emocjami na ton głosu partnera. Może to być także umniejszanie znaczenia swoich zachowań np. wyjście z mieszkania podczas kłótni czy zapomnienie o ważnej rozmowie/spotkaniu.
2. Przewaga aspektu relacyjnego nad treściowym
Są to sytuacje, gdy podczas rozmowy lub kłótni partnerzy nie zwracają uwagi na to, CO mówi druga osoba. Większe znaczenie przypisywane jest temu JAK to mówi (np. specyficznemu kontekstowi, sztywnym zasadom, ustalonym normom tego, co, kto, jak i kiedy ma prawo powiedzieć). Zazwyczaj nie są to reguły ustalane świadomie.
3. Komunikat typu podwójnego wiązania sprzecznego
Jest to sytuacja, w której osoba dostaje sprzeczne ze sobą komunikaty, np. ktoś mówi do partnera „Chcę, żebyś założyła czerwoną sukienkę,” a gdy partnerka to robi, osoba ta nadal jest niezadowolona. Taką sytuacją jest też np. wypowiedzenie słów „Miło Cię widzieć,” którym towarzyszy brak uśmiechu lub skrzywienie na twarzy.
Wybranie jakiegokolwiek komunikatu czy reakcji grozi niezadowoleniem, karą, złością czy odebraniem miłości. Bardzo często trudno jest wycofać się z relacji opartej na podwójnym wiązaniu, gdyż jedna ze stron nieustannie dąży do bliskości i zaspokojenia potrzeb partnera.
4. Komunikacja sztywna i zamknięta
Oznacza jeden sposób, w jaki partnerzy się komunikują lub ich kłótnie mają ten sam, stały, sztywny przebieg. Dodatkowo partnerzy lub jeden z partnerów nie ma prawa na wypowiadanie i wyrażanie swoich uczuć, wrażeń czy myśli zgodnie z własnym sposobem ich doświadczania. Nawet jeżeli partnerzy skonfrontują się ze swoim sztywnym stylem komunikacji i będą świadomi popełnianych błędów – bardzo trudno jest uelastycznić komunikację między nimi. Dwie strony muszą sobie zaufać i być gotowe na popełnianie błędów, ewentualnie zranienia czy niepowodzenia, jako naturalny proces zmiany.
5. Komunikacja obwiniająca
To jedna z najczęstszych form zaburzonej komunikacji, która pojawia się w gabinetach psychoterapeutycznych. Bardzo często para potrzebuje znaleźć osobę „winną” i przypisać jej niepowodzenia wynikające z cierpienia w związku. „Gdy on/ona się zmieni, to nasze problemy się rozwiążą.” Jest to tak zwana komunikacja linearna, której przeciwieństwem jest komunikacja cyrkularna – otwarta, elastyczna, dojrzała i nacechowana abstrakcyjną formą myślenia.
Bądźcie pewni, że komunikowanie się, rozmowy, dyskusje a nawet nieporozumienia przebiegają w waszej prawidłowej komunikacji, jeśli następuje podczas niej nieprzerwane skupianie się na przyczynie i skutku konfliktu.
